Pamiętamy o tych, co odeszli

„PAMIĘTYMY O TYCH, CO ODESZLI…”
Uczniowie naszej szkoły już po raz kolejny sprzątali i odwiedzali groby dawnych właścicieli Łańcuchowa, kapłanów pracujących w parafii Łańcuchów i z niej pochodzących, mogiły żołnierzy z II wojny światowej oraz kopiec żołnierzy rosyjskich i austriackich z czasów I wojny światowej. W ten sposób młode pokolenie podtrzymuje wieloletnią tradycję pamięci o zmarłych, a także o historii i bohaterach naszego regionu i ojczyzny.
W ostatnich dniach uczniowie przedszkola, klas I-III odwiedzali pobliski cmentarz, zapalali znicze, dekorowali groby kwiatami. Pracom pielęgnacyjnym towarzyszyło skupienie i modlitwa o zbawienie dusz tych, którzy odeszli, a zostawili trwały ślad w naszej kulturze. Nie zapomnieliśmy naszych zmarłych uczniach, kolegach – Łukaszu i Dominiku Skoczylasach, Czarku Tarce, a także o zmarłej nauczycielce Krystynie Roczon, Joannie Kot z Ostrówka. Starsi uczniowie z klas IV-VIII porządkowali zaniedbane groby ziemian – dawnych właścicieli Łańcuchowa, mogiły żołnierzy na kopcu wojennym.
Uczniowie klasy IV spotkali panią Bożenę Świderską pochodzącą z Ostrówka, która opowiedziała historię zapamiętaną z dzieciństwa. Był to grób Onufrego Buczyńskiego, który żył lat 47 i zmarł w roku 1880. Pani Bożena wspominała, że od najmłodszych lat przychodziła porządkować mogiłę żołnierza z rodzicami. Prawdopodobnie Onufry w młodości był uczestnikiem powstania styczniowego 1863r. Odnaleźliśmy również pomnik innego powstańca Ignacego Wisłockiego, który zmarł w Siostrzytowie w roku 1894.
Postać Bolesława Hajkowskiego ps. „Sosna” uczestnika kampanii wrześniowej, dowódcy oddziałów partyzanckich działających w okolicach Łęcznej przybliżyła naszym uczniom pani Jola z domu Wojciechowska. W czasie wojny „Sosna” niespodziewanie podszedł do grupy żandarmów stojących na ulicach Łęcznej i na dowódcy tych żandarmów wykonał wyrok. Po czym na oczach oniemiałych z przerażenia Niemców oddalił się do swoich.
https://teatrnn.pl/historiamowiona/fragmenty/moj-stryj-boleslaw-hajkowski-pseudonim-sosna/
Ile jeszcze podobnych, fascynujących historii kryje jeszcze nasz cmentarz? Wystarczy nastawić ucha i …
„Skryte serca”
Na cmentarnych krzyżach,
Krople deszczu wiszą.
Zmarli Nas słyszą.
Każda mogiła Serce skrywa,
O tych co odeszli, pamięć o nich żywa

Tyle serc się kochało,
Tyle serc we wspomnieniach zostało.
Tyle łez wylanych zawsze o nich pamiętamy.
Worek tęsknoty po Nich nosimy
Boga o łaski zbawienie dla Nich prosimy.

W sercu Naszym zostali zapisani
Znajomi, przyjaciele, dziadkowie,
Rodzice Nasi kochani…
Modlimy się za Nich, znicze zapalamy
Przyjdzie ten dzień że się spotkamy.

Cmentarz to galeria sztuki pod gołym Niebem,
która w płomieniach zniczy tonie
MODLIMY SIĘ ZA TYCH CO JUŻ SĄ PO TAMTEJ STRONIE.
(autor Andrzej Burszewski…)
notatkę opracował Janusz Bączek